-
1 najwyższy
1) ( mający największą wysokość) liczba, dźwięk höchste(r, s), am höchsten; człowiek, drzewo, góra größte(r, s), am größten2) ( położony najwyżej)najwyższe piętro der oberste Stock\najwyższy czas [coś zrobić] es ist höchste Zeit [etw zu tun]w \najwyższym stopniu im höchsten Maßestopień \najwyższy ling Superlativ m\najwyższy wymiar kary jur das höchste StrafmaßSąd Najwyższy der Oberste Gerichtshofkonferencja na \najwyższym szczeblu Gipfelkonferenz f -
2 stopień
„uwaga \stopień!” Vorsicht, Stufe!\stopień naukowy akademischer Grad\stopień wojskowy Dienstgrad m\stopień Celsjusza Grad Celsiuspokrewieństwo trzeciego stopnia eine Verwandtschaft des dritten Gradesw pewnym stopniu [ lub do pewnego stopnia] in gewissem Maße [ lub Grade], bis zu einem gewissen Maße [ lub Grade]w najwyższym stopniu in höchstem Maße6) ling\stopień równy/wyższy/najwyższy Positiv m Komparativ m Superlativ m7) mat\stopień pierwiastka Wurzelexponent m\stopień równania Grad m einer Gleichung8) muzpierwszy \stopień Grundton m -
3 Grad
Grad [gra:t] <-[e]s, -e> mzwanzig \Grad Wärme stopni [powyżej zera]zehn \Grad Kälte stopni poniżej zeraein Winkel von 60 \Grad kąt sześćdziesięciu stopniVerbrennung ersten/zweiten \Grades oparzenie pierwszego/drugiego stopniaakademischer \Grad stopień [o tytuł m ] naukowy4) ( Ausmaß)bis zu einem gewissen \Grad[e] do pewnego stopniaim höchsten \Grad[e] w najwyższym stopniu -
4 höchste
höchste(r, s) ['hø:kstə, -tɐ, -təs]1) ( von größter Höhe)der \höchste Berg najwyższy szczyt mder \höchste Turm najwyższa wieża f2) ( von größtem Ausmaß)die \höchste Summe największa suma fder \höchste Sachschaden największa szkoda f materialnadie \höchste Belastung maksymalne obciążenie ntdie \höchste Entschädigung najwyższe odszkodowanie ntdie \höchste Strafe najwyższy wymiar m kary3) ( von größter Wichtigkeit)das \höchste Amt najwyższy urząd mdas \höchste Ansehen największe uznanie ntder \höchste Feiertag najważniejsze święto ntder \höchste Offizier najwyższy rangą oficer mdas \höchste Gut najwyższe dobro nt4) ( von größter Intensität, Dringlichkeit) Anspannung, Konzentration maksymalny; Nervosität skrajnyes ist \höchste Zeit, um... najwyższy czas, by...II. adv1) ( in größter Höhe)2) ( von größtem Ausmaß)am \höchsten besteuert najwyżej opodatkowanyam \höchsten versichert ubezpieczony na najwyższą sumęaufs \höchste w najwyższym stopniu
См. также в других словарях:
rozkosz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie przyjemności, radości, szczęścia w najwyższym stopniu; upojenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błoga, dzika, prawdziwa rozkosz. Rozkosz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ile — 1. m. os. ilu; DCMs. ilu, N. iloma a. ilu «zaimek, najczęściej pytajny, zastępujący liczebniki główne lub nawiązujący do nich albo zastępujący ich połączenia z rzeczownikami» Ile stron ma ta książka? Na ilu szpaltach trzeba wprowadzić poprawki? Z … Słownik języka polskiego
wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy … Słownik języka polskiego
nieprzytomność — Robić coś, być jakimś do nieprzytomności «robić coś (np. pracować) bardzo intensywnie, być jakimś (np. zmęczonym) w najwyższym stopniu»: (...) wszystko straciłam, straciłam mojego syna, którego kochałam do nieprzytomności. Roz bezp 2001 … Słownik frazeologiczny
bezdennie — «w najwyższym stopniu; ogromnie, niezmiernie, nieskończenie» Książka napisana bezdennie nudno. Ktoś bezdennie głupi … Słownik języka polskiego
bezgranicznie — «w najwyższym stopniu; bardzo, ogromnie, niezmiernie, nieskończenie» Bezgranicznie szczęśliwy, dumny. Bezgranicznie nudno, smutno. Bezgranicznie komuś ufać … Słownik języka polskiego
cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… … Słownik języka polskiego
gwint — m IV, D. u, Ms. gwintncie; lm M. y techn. «występ spiralny na bocznej ściance śruby, wkrętu lub na wewnętrznej ściance nakrętek» Gwint okrągły. Gwint lufy. ◊ rub. Jasny gwint! «rodzaj przekleństwa» ◊ Jak jasny gwint «w najwyższym stopniu» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kościsty — kościstyiści 1. «mający wydatne, wystające kości» Koścista ręka, twarz. 2. zool. kościste «Teleostei, nadrząd ryb o najwyższym stopniu skostnienia szkieletu; zalicza się do nich około dwunastu tysięcy gatunków, tj. 90% współczesnych ryb» … Słownik języka polskiego
kurwić się — ndk VIa, kurwić sięwię się, kurwić sięwisz się, kurw się, kurwić sięwił się 1. wulg. «o kobiecie: uprawiać rozpustę; łajdaczyć się» 2. wulg. «zachowywać się w najwyższym stopniu niemoralnie, podle» … Słownik języka polskiego
lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle … Słownik języka polskiego
